Integracja sensoryczna TVP Reklama Dzieciom 2015

 

Metoda Integracji Sensorycznej została udostępniona w naszej poradni dzieciom najmłodszym objętych wczesnym wspomaganiem rozwoju we wrześniu 2016 r. po wykonaniu prac adaptacyjnych sali i wyposażeniu jej w profesjonalny zestaw do prowadzenia Integracji Sensorycznej.

Było to możliwe dzięki darowiźnie Telewizji Polskiej w ramach akcji Reklama Dzieciom 2015 na realizację zadania Nadać znaczenie temu co jest doświadczane – wspomaganie rozwoju dzieci z zaburzeniami integracji sensorycznejutworzenie sali integracji sensorycznej w Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej w Leżajsku (ul. Marii Curie – Skłodowskiej 8). Poradnia otrzymała darowiznę w kwocie 11 426,00 zł. Łączny koszt realizacji tego zadania wyniósł 17 987,71 zł.    

Metoda diagnozy i terapii SI powstała w latach 60-tych w Stanach Zjednoczonych. Twórcą tej metody jest Jean Ayres – pracownik naukowy Uniwersytetu Południowej Kalifornii w Los Angeles – psycholog i terapeuta zajęciowy. Przez lata obserwacji oraz zajęć z dziećmi wypracowała teoretyczne podstawy Integracji Sensorycznej, bazujące na wiedzy z dziedziny neuropsychologii oraz metody diagnozy i terapii zaburzeń integracji sensorycznej.

Podstawą wdrożenia dziecka do terapii jest diagnoza. Widząc, że nasze dziecko zachowuje się w sposób zupełnie inny niż rówieśnicy podczas normalnych czynności w ciągu dnia, powinniśmy zadać sobie pytanie dlaczego tak się zachowuje a nie inaczej?

Diagnoza w tej metodzie jest bardzo złożona, ale pozawala określić, jak funkcjonują poszczególne systemy zmysłowe u danego dziecka, składają się na nią:

  1. Wywiad z rodzicami.
  2. Kwestionariusze, które uzupełniają rodzice/ opiekunowie dziecka, dotyczące funkcjonowania dziecka, na co dzień.
  3. Przeprowadzenie prób klinicznych (czyli obserwacja dziecka podczas spontanicznej aktywności oraz podczas wykonywania zadań)
  4. Testy południowo-kalifornijskie opracowane przez J. Ayres.

Głównym założeniem terapii jest dostarczenie kontrolowanej ilości bodźców sensorycznych, w taki sposób, aby dziecko spontanicznie formułowało reakcje adaptacyjne poprawiające integracje tych bodźców. Podczas terapii SI, nie uczy się dziecka konkretnych umiejętności, ale poprawia się integracje sensoryczną procesów nerwowych leżących u podstaw bardziej złożonych umiejętności.

[photo_gallery_wp id=”2″]